Það sem þú vilt að aðrir gjöri þér ...

Ég á skemmtilegan vin, sem virðist vaða í konum. Maðurinn sá er einstaklega lipur í talanda og leikur sér að þeirri list að draga konur á tálar. Allar konur ættu að eiga einn svona vin. Þann sem hægt er að hringja í, þegar dregur til tíðinda í einkalífinu, mann sem virðist alltaf hafa svör á reiðum höndum; félaga sem býr yfir þeim sjaldgæfa eiginleika að geta lesið ókunna, einhvern sem veit hvað hitt kynið hugsar OG getur veitt ráð í einkalífinu.

Stifflers mom

Stundum finnst mér eins og hvert einasta ár beri einkennisliti og hlæ með sjálfri mér þegar ég lít til baka og skoða ólík viðhorf mín til aldurs á hinum ýmsu æviskeiðum. Ég minnist þess með angurværð að hafa ákveðið að verða pæja, sem lítið barn. Undrast þau viðhorf mín að hafa litið niður á fullorðið fólk sem unglingur.

Sannleikurinn gerir yður frjálsa

Ég hef reynt við karlmenn. Og borið ósigur úr býtum. Gert mig að fífli með rósavendi í höndunum, hringt inn í miðja ástarleiki með viðreynslu í huga, skilið eftir ástleitnar orðsendingar á hurðarhúnum sem grunlausar eiginkonur fundu og fleygt fram gersamlega misheppnuðum athugasemdum við þá sem ég ákvað að stíga í vænginn við.

Einu sinni gerðist ég meira að segja svo kræf að segja við karlmann að „sá karlmaður sem mig ekki vildi; væri annað hvort giftur, blindur eða hommi.“